BENİ ÖLDÜRMEDEN RAHAT ETMİYECEKSİN BİLİRİM BİLİRİM BEN SENİ

sensiz yürüdüğüm bu yolun. nereye çıktığını bilmeden. sonumu hiç görmeden düşünmeden. şaşkın bir şair olarak yoluma. devam ediyorum sensiz.

seninle anlaşamadığımız bir çok konuda. kalbimiz bir biriyle savaşıyorken. yenildiğimin yenildiğimin farkına varıyorum. ve istenmediğim bu kalpte kalmayı da hiçmi hiç düşünmüyorum seni sana bırakıyorum.

bu şehir acılarla dolu. topraklarında hüzünler ayrılıklar kokuyor. ve ben nefes alırken de verirken de . içime havayı değil derdi kederi çekip. isyanı isyanı bırakıp ve haykırıyorum. ellerimi sıkarken yumruk misali. hırçınlığı mı ve öfkemi yumrukladığım. duvarlardan çıkartıyorum. biliyorum zararım da öfkemde kendime. yaşadığım çektiğim. iki satırda olsa yazdığım. artık artık her şeyim her şeyim kendime.

mutsuzluğumu bir türlü kendimden atamadım. gülen gözlerle etrafıma doyasıya bakamadım. hadi dedim bari bir gün dedim. bugün mutlu olayım dedim. bir baktım ki yıllar geçmiş. ve ben seni hala hala unutamadım. farkındayım sevdamın ama ne fayda. şaşkın bir şair olarak. senin kalbinde tarih olmuşum. bilirim bilirim seni iyi bilirim. ne yazdıklarımdan anlayacaksın. nede ansızın yanımda olacaksın. bilirim bilirim ben seni . beni öldürmeden beni öldürmeden rahat etmiyeceksin bilirim bilirim ben seni çok iyi bilirim...

Ümit Arasan